بررسی رابطه میان سبک های مقابله با استرس و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار شهر تهران

این پژوهش به منظور بررسی رابطه سبک­های مقابله با استرس و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی زنان سرپرست خانوار انجام گرفت. نمونه پژوهش شامل150 زن سرپرست خانوار منطقه 16 شهر تهران بود که به صورت نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. برای جمع­آوری داده­ها از پرسشنامه سبک­های مقابله با موقعیت­های استرس­زا، مقیاس حمایت اجتماعی و کیفیت زندگی استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده­ها از روش­های آماری ضریب همبستگی و رگرسیون استفاده شد. یافته­ها بیانگر رابطه معنادار میان سبک­های مقابله با استرس و حمایت اجتماعی با کیفیت زندگی بود. در میان مؤلّفه‏های سبک­های مقابله، مؤلّفه‏ مسأله­مداری و مؤلّفه اجتنابی با کیفیت زندگی همبستگی مثبت و مؤلّفه هیجان­مداری با کیفیت زندگی همبستگی منفی داشت. هم­چنین میان مؤلّفه­های حمایت اجتماعی (به جز حمایت دوستان) با کیفیت زندگی رابطه معنادار مشاهده شد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که متغیرهای سبک مقابله هیجان­مدار، حمایت خانواده و سبک مقابله اجتنابی قادر به پیش­بینی واریانس کیفیت زندگی بودند. نتایج نشان داد که توانایی مقابله با رویدادهای استرس­زا بویژه از طریق مقابله اجتنابی و برخورداری از حمایت خانواده می­تواند کیفیت زندگی را تحت تأثیر قرار دهد. هم­چنین هیجان­مداری تأثیر منفی بر کیفیت زندگی دارد.